Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Χαμένες Ελπίδες


Λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...
Η Ελπίδα πως όλα θα φτιάξουν, πως όλα θα γίνουν όπως θέλουμε φωτίζει την καθημερινότητα μας..."Θα βρω δουλειά..Ελπίζω". "Θα γίνω καλά..Ελπίζω". "Θα πάω ένα ταξίδι...Ελπίζω". Ένα "θα" και η ελπίδα οδηγός, σε κάθε δυσκολία είναι η μόνη που μας κρατάει. Ελπίζω, και όσο ελπίζω ζω!
Ελπίδα είναι η θετική σκέψη, η πίστη πως όλα θα πάνε καλά, η ελπίδα είναι ένας τρόπος να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε, να λειτουργούμε, μας βοηθάει να ξεπεράσουμε τις δύσκολες καταστάσεις. Μας βοηθάει να μένουμε δυνατοί και να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στην ίδια μας την ζωή.
Η Ελπίδα μπορεί να έρθει με πολλούς τρόπους, είτε μιλώντας με άλλους ανθρώπους, με την οικογένεια μας, τους φίλους μας, έναν γνωστό που ίσως έχει το ίδιο πρόβλημα μ' εμάς, ακόμα και με την δικής μας θετική σκέψη και την πίστη πως όλα θα πάνε καλά.
Τι γίνεται όμως όταν αυτή η ελπίδα πεθαίνει άδοξα; Πεθαίνει άραγε πότε η ελπίδα ή σβήνει με το δικό μας τέλος; Ελπίζουμε πως όλα θα πάνε καλά και τελικά δεν γίνεται τίποτα; Ακόμα κι αν είναι έτσι δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ζούσαμε χωρίς να ελπίζουμε, δεν γίνεται, πρέπει πάντα να έχεις κάτι καλό να περιμένεις...αλλιώς...τίποτα δεν θα έχει νόημα...ακόμη κι όταν όλα είναι έτοιμα να γκρεμιστούν μια τελευταία ελπίδα τα κρατάει όρθια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου