Ξεγραμμένος απ’ τους πάντες με ασπρόμαυρη ψυχή
ψάχνεις τώρα το σκοτάδι στη λευκή του εκδοχή
Καθισμένος στα σκαλιά πάλι μόνος τριγυρνάς
μέχρι τώρα σ’ αποφεύγει και η δικιά σου η σκιά.
Δεν ξέρεις τι γυρεύεις και τι αναζητάς
σ’ ένα κόσμο τόσο άδικο με σένα πολεμάς
κάθε νύχτα μοιάζει με ακόμη ένα επίλογο
το φως μοιάζει να χάνετε κι η φλόγα όλο σβήνει.
Κάθε μέρα μοιάζει ποιο σκοτεινή ακόμα
στραγγαλίζουν τα όνειρα σου για να φύγουν μακριά σου
καταριέσαι τους πάντες μα ποιο πολύ τον εαυτό σου
γονατίζεις και προσεύχεσαι στην θρησκεία στο θεό σου.
Θεέ μου ξέρω πως υπάρχεις κι ας μην το έδειξες ποτέ
μα έχω πάψει να ελπίζω και νοσταλγώ το χθες.
Δείχνουν όλοι τους χαρούμενοι και τόσο ευτυχισμένοι
θεέ μου πόσο τους ζηλεύω οι δικοί μου χωρισμένοι.
Πρέπει να δουλεύω για να τα βγάζω πέρα
ενώ κάποια πλουσιόπεδα τα πετάνε στον αέρα.
Δεν έχω πλέον τίποτα για να μπορέσω να παλέψω
με ένα μολύβι κι ένα χαρτί λεω τώρα πως θα αντέξω.
Μα νιώθω το κρύο σαν κοιμάμαι στο παγκάκι
προσπαθώ να ζεσταθώ με τον αναπτήρα μου για τζάκι
Ίσως αύριο όταν ξυπνήσω να κοιμάμαι ακόμα
και τα μάτια μου σαν τρίβω να είμαι χώρια απ’ το σώμα

Έχεις πάρει μια ιδέα για τα παιδιά του δρόμου
και ας σου μοιάζει η ζωή μου με ταινία τρόμου
μα έτσι ζω εγώ έτσι ζει κι ο Γιώργος
έτσι ζει κι ο Τάσος που στο break είναι άσος.

Έχεις πάρει μια ιδέα για τα παιδιά του δρόμου
που έχουν χάσει την ελπίδα πριν την πρώτη τους ρυτίδα
μα έτσι ζω εγώ έτσι ζουν και άλλοι
και εκατομμύρια παιδιά ριγμένα μες την πάλη.

Όχι ρε γαμώτο ξημέρωσε και σήμερα
ακόμη μια μέρα χώματα και σίδερα
δουλεύεις μέρα, νύχτα στην ουσία για το τίποτα
και αντί για ευχαριστώ σου δίνουν μόνο ψίχουλα
Κάποτε ονειρεύτηκες πως θα ήσουνα σπουδαίος
ένας αυτοκράτορας γνωστός και θαρραλέος
να έχεις δίπλα σου πριγκίπισσα που να σε αγαπά
για αυτό που κρύβεις στην ψυχή σου και όχι για λεφτά.
Μα όταν έρχομαι αντιμέτωπος με την πραγματικότητα
βλέπω να με βλέπουν σαν μια αόρατη οντότητα
σαν ένα ασήμαντο που έχασε το δρόμο του
χάθηκε στο μονοπάτι και έδιωξε το πόνο του


Έχεις πάρει μια ιδέα για τα παιδιά του δρόμου
και ας σου μοιάζει η ζωή μου με ταινία τρόμου
μα έτσι ζω εγώ έτσι ζει κι ο Γιώργος
έτσι ζει κι ο Τάσος που στο break είναι άσος.

Έχεις πάρει μια ιδέα για τα παιδιά του δρόμου
που έχουν χάσει την ελπίδα πριν την πρώτη τους ρυτίδα
μα έτσι ζω εγώ έτσι ζουν και άλλοι
και εκατομμύρια παιδιά ριγμένα μες την πάλη.